WBZ

Workshop

Opowieści o Europie 

Unia Europejska – napastliwy kontroler czy obrońca wolności?

W dniu 18 stycznia 2019 roku w siedzibie Centrum odbył się workshop pt. „Opowieści o Europie. Unia Europejska – napastliwy kontroler czy obrońca wolności?”. Został on zorganizowany przez studentów przebywających na Uniwersytecie Wrocławskiego w ramach programu Erasmus Plus: Mathilde, Marie, Maxim i Hannah. Sponsorem eventu był Ruch obywatelski Pulse of Europe.

W workshopie wzięło udział 20 studentów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej. W trakcie workshopu jego uczestnicy poszukiwali odpowiedzi na pytania:

- Czy Unia Europejska umiera?

- Czy warto ratować i walczyć za Unię Europejską?

- Czym dla Ciebie jest Unia Europejska?

- Jaki wpływ wywiera Unia Europejska na państwo, z którego pochodzisz i vice versa?

Sąsiedztwo polsko-niemieckie trwa już ponad 1000 lat. Niemieckie osadnictwo na ziemiach polskich trwało stulecia, a od połowy XIX wieku setki tysięcy Polaków trafiło na teren Niemiec - migracje do tego kraju trwają do dziś. Jednak historia i teraźniejszość Polaków w Niemczech ma swoją specyfikę. Wiadomości na ich temat nie znajdziemy na pierwszych stronach gazet, często mówi się nawet o nich jako o „niewidzialnej mniejszości”. Wydaje się jednak, że żaden inny sąsiad Niemiec nie przenikał od tak dawna i trwale przez geograficzne i mentalne granice tego kraju, wykazując zdolności do adaptacji, integracji, a często i asymilacji. 

Leksykon do czytania „Polskie ślady w Niemczech”, wydany przez Niemiecki Instytut Spraw Polskich w Darmstadt we współpracy z Federalną Centralą Kształcenia Obywatelskiego w Bonn, pokazuje, w jaki sposób migranci z Polski wpływali i wpływają na politykę, kulturę i codzienność Niemiec. Nie chodzi przy tym tylko o znane już grupy Polaków nad Renem, Ruhrą czy Łabą –wielkopolskich arystokratów w Berlinie, artystów-malarzy w Monachium, emigrantów za chlebem do Zagłębia Ruhry, „przesiedleńców” z Górnego Śląska czy powszechne obecnie opiekunki dla osób starszych. Autorzy pamiętali też o wydarzeniach mniej znanych oraz takich, które nie są w pierwszym rzędzie utożsamiane z Polską. Kilka przykładów: Skąd się wzięły herby Polski i Litwy na kotarze najsłynniejszego monachijskiego teatru? Do kogo należał pałac, w miejscu którego stanął berliński Reichstag? Dlaczego polska aktorka Natalia Avelon gra dzisiaj ikonę niemieckiej rewolty studenckiej 1968 roku – skandalistkę Uschi Obermaier? A kto pamięta, że Czerwone Gitary (jako „Die Roten Gitarren”) prawie każdy swój przebój śpiewały po niemiecku, przewodząc nawet kilkakrotnie na enerdowskich listach przebojów? 

Leksykon prezentuje ponad 250 haseł na 450 stronach. Hasła obejmują czasem kilkustronicowe rozprawki o wyjazdach „na saksy” i „na stałe”, a czasem krótkie teksty o „polskim rzemieślniku”, „pracowniku sezonowym”, „polskim targu w Berlinie” czy „ruchu bezwizowym do NRD”. Hasła obejmują zjawiska i wydarzenia wyłącznie na terenie dzisiejszych Niemiec i … zdecydowanie nie wyczerpują tematu.

Centrum im. Willy'ego Brandta zaprasza na spotkanie z redaktorem leksykonu Dr. Andrzejem Kaluzą, które odbędzie się 20 lutego 2019 o godz. 17:00 w sali im. Lutza (nr 13) w Siedzibie Centrum (ul. Strażnicza 1-3, 50-206 Wrocław). Na spotkaniu będzie można nabyć egzemplarz leksykonu.

--------

Dieter Bingen, Andrzej Kaluza, Basil Kerski, Peter Oliver Loew (Hrsg.)
Polnische Spuren in Deutschland. Ein Lesebuchlexikon

Bundeszentrale für politische Bildung Bonn 2018, 450 S., zahlreiche Abb.,
ISBN 978-3-8389-7171-1

ZAMÓWIENIA: 

http://www.bpb.de/shop/buecher/zeitbilder/266408/polnische-spuren-in-deutschland

KONTAKT: 

Dr. Andrzej Kaluza, Tel.: 0049-6151-420220, Diese E-Mail-Adresse ist gegen Spambots geschützt! JavaScript muss aktiviert werden, damit sie angezeigt werden kann.

„Niemcy byli, są i będą najważniejszymi sąsiadami Polski na Zachodzie. Panuje jednak przekonanie o tysiącletniej wrogości w relacjach polsko-niemieckich. W Polsce opowiadano je jako jedno pasmo wojen („od Cedyni do Berlina”) i zmagań z brandenburskim, krzyżackim, pruskim, niemieckicm Drang nach Osten (parciem na Wschód), którego zwieńczeniem w XX w. była ludobójcza okupacja Polski (i wschodniej Europy) podczas II wojny światowej.

Co tu jest jednak historyczną prawdą, a co mitem (pamięcią z jakichś powodów zmitologizowaną), stereotypem, epitetem? Czy już samo przekonanie o tysiącletniej wrogości nie jest mitem, z którym warto się rozprawić?…”

„Polacy i Niemcy. Tysiąc lat sąsiedztwa”, Pomocnik Historyczny nr 8/2018, Polityka 

Red. Adam Krzemiński, pomysłodawca najnowszego wydania Pomocnika Historycznego Polityki pt. „Polacy i Niemcy. Tysiąc lat sąsiedztwa” wraz z Prof. Krzysztofem Ruchniewiczem oraz Prof. Markiem Zyburą, autorami wybranych artykułów Pomocnika, przybliżą nam kulisy stosunków sąsiedzkich Polski i Niemiec na przestrzeni wieków i spróbują rozprawić się z mitami i stereotypami nt. naszych sąsiedzkich relacji. Spotkanie z autorami odbędzie się w piątek, 1 lutego, o godz. 16:00, w sali nr 13 w Siedzibie Centrum (ul. Strażnicza 1-3).

Serdecznie zapraszamy!

-------- 

Plakat do POBRANIA

Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego Brandta UWr zaprasza na spotkanie z dr. Łukaszem Wolakiem, autorem publikacji "Leksykon Działaczy Zjednoczenia Polskich Uchodźców w Republice Federalnej Niemiec (1951-1993)". Spotkanie odbędzie się w środę, 23 stycznia 2019 o godz. 17:00 w sali nr 13 w Siedzibie CSNE (ul. Strażnicza 1-3).

Obecność szeroko rozumianej grupy Polaków w Niemczech jest związana z wielowiekowym trwaniem tej społeczności w kraju sąsiada. Zakończenie II wojny światowej oraz okres zimnej wojny na długie lata przemodelował jej strukturę. Do wspomnianej niemieckiej Polonii dołączyły kolejne grupy Polaków w tym polscy dipisi i uchodźcy wojenni oraz uchodźcy z PRL, którzy zdecydowali się pozostać na terenie Zachodnich Niemiec. 

Zmiana powojennej rzeczywistości sprawiła, że wspomniane grupy żywo przystąpiły do organizowania własnych struktur organizacyjnych. Wiele z nich nie przetrwało próby czasu. Centralna organizacja polskich dipisów - Zjednoczenie Polskie w Niemczech - przetrwała jedynie trzy lata. Długo poszukiwano potrzebnego konsensusu. Nadzieja na utworzenie nowej organizacji pojawiła się z początkiem lat 50-tych. Zbiegła się ona z uchwaleniem przez rząd w Bonn ustawy o bezpaństwowcach oraz ratyfikowaniem Konwencji Genewskiej o uchodźcach. W tym samym czasie budowane oddolnie struktury organizacyjne przyszłej organizacji przyczyniły się do utworzenia nowej centrali organizacyjnej polskich uchodźców -  Zjednoczenia Polskich Uchodźców (ZPU). 

Przez blisko cztery dekady członkowie i działacze ZPU starali się swoją aktywnością zagospodarowywać działalność polskich uchodźców w RFN. Pod wieloma względami tworzyli niezwykłą mozaikę, której obraz w pełni oddaje przekrój społeczny całego powojennego środowiska Polaków. W tej grupie znaleźli się ludzie wykształceni i niewykształceni, pracujący i niepracujący, zdrowi i chorzy, z rodzinami i bez nich, zaangażowani w centralne struktury organizacyjne i szeregowi członkowie, osoby związane z emigracyjnymi stronnictwami politycznymi i niezwiązane z żadnym ugrupowaniem, dziennikarze i pisarze, prawnicy i osoby odbywające w przeszłości różne wyroki, oficerowie zawodowej służby wojskowej i tacy, którzy żadnych przeszkoleń nie przechodzili, byli więźniowie obozów koncentracyjnych oraz jeńcy wojenni i tacy, którzy do Niemiec uciekli z PRL, a także żołnierze Wojska Polskiego i osoby związane z działalnością konspiracyjną w okupowanym kraju, osoby walczące z okupantem i kolaboranci, osoby współpracujące z wywiadami bloku wschodniego i zachodniego oraz takie, które z żadną z tych instytucji nie współpracowały. Elementem spajającym – wspólnym – to środowisko była niechęć do komunistów i Armii Czerwonej, która stacjonowała nad Wisłą. Organizacja – a przez to jej członkowie i działacze – mimo pewnej izolacji, nie uchroniła się przed wpływem „nowych” uchodźców politycznych z komunistycznej Polski. Ten stan rzeczy trwał przez całe cztery dekady aż do największej fali tzw. solidarnościowej. Przez wszystkie lata jej istnienia za sprawą członków i działaczy kumulowały się w jej szeregach różne poglądy, opinie, interesy, sposoby i kierunki działalności. Sami działacze nie uniknęli również inwigilacji przez komunistyczne i zachodnie służby wywiadowcze. Te wszystkie elementy bezpośrednio przełożyły się na obraz tego środowiska. Współcześnie wiele z tych osób zostało niesłusznie zapomnianych. Autor niniejszej publikacji stara się w możliwe najpełniejszej formie przywrócić wiele z tych osób na karty historii. 

---------

Dr Łukasz Wolak - historyk i dokumentalista, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracę doktorską pt. „Dzieje Zjednoczenia Polskich Uchodźców w Republice Federalnej Niemiec w latach 1951-1990”, realizowaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Krzysztofa Ruchniewicza obronił w Instytucie Historycznym UWr. w 2012 roku. Jego zainteresowania koncentrują się wokół problematyki: Polaków w Niemczech po 1945 r., polskich organizacji emigracyjnych po II wojnie światowej, działaczy emigracyjnych w Niemczech po 1945 r., historii sportu- sztuki walki w Polsce (karate), grabieży dóbr kultury w czasie II wojny światowej, przestępstw wobec dóbr kultury w PRL i tajnych służb.

Plakat do POBRANIA

---------

(źródło: fotografia wykorzystana w materiałach promocyjnych pochodzi ze zbiorów własnych autora)

Newsletter CSNE

Z nadejściem 2019 roku Centrum im. Willy'ego Brandta rozpoczęło publikację nowego biuletynu, informującego o swojej działalności. Biuletyn ten będzie pojawiał się trzy razy w roku - w styczniu, kwietniu oraz lipcu. Każdy zainteresowany otrzymywaniem od nas biuletynu może zapisać się do naszej listy mailingowej NEWSLETTER WBZ. Jeżeli chcesz otrzymywać krótkie powiadomienia o zbliżających się wydarzeniach organizowanych przez CSNE wystarczy zaznaczyć listę EVENTS. 

ZAPISZ SIĘ na wybraną listę! | SIGN UP for our newsletter!

Biuletyn CSNE można również pobrać w formie PDF | Download as PDF file:

• Newsletter WBZ/1/2019

Przetwarzanie danych osobowych

Zapisując się na wybrane listy mailingowe wyrażam zgodę, w rozumieniu Art. 4 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) z dnia 27 kwietnia 2016 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 119, str. 1), na przetwarzanie moich danych osobowych przez Uniwersytet Wrocławski, pl. Uniwersytecki 1, 50-137 Wrocław, w następujących celach związanych z informowaniem o działalności CSNE im. Willy’ego Brandta. Zebrane dane osobowe (adres e-mail) służą do powiadamiania o organizowanych przez CSNE wydarzeniach, konferencjach, warsztatach, wykładach, spotkaniach autorskich i innej działalności naukowo-badawczej.

Przyjmuję do wiadomości, że:

1. Administratorem, zobowiązanym do zapewnienia, aby przetwarzanie moich danych osobowych odbywało się zgodnie z przepisami jest Uniwersytet Wrocławski, pl. Uniwersytecki 1, 50-137 Wrocław;
2. Administrator powołał inspektora ochrony danych, z którym można się skontaktować poprzez adres e-mail: Diese E-Mail-Adresse ist gegen Spambots geschützt! JavaScript muss aktiviert werden, damit sie angezeigt werden kann. ;
3. Moje dane przetwarzane są w następujących celach związanych z informowaniem o działalności CSNE im. Willy’ego Brandta. Zebrane dane osobowe  (adres e-mail) służą do powiadamiania o organizowanych przez CSNE wydarzeniach, konferencjach, warsztatach, wykładach, spotkaniach autorskich i innej działalności naukowo-badawczej.
4. Moje dane osobowe (adres e-mail) nie będą udostępniane żadnym kategoriom odbiorców.

Ponadto, przyjmuję do wiadomości, że:

1. Mój adres e-mail będzie przechowywany do momentu wycofania przeze mnie zgody, które nastąpi po wysłaniu wiadomości : „wypisz mnie/unsubscribe”.
2. Mam prawo do żądania od administratora dostępu do moich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania lub prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do przenoszenia danych. Zdaję sobie jednak sprawę, że moje uprawnienia mogą być ograniczone przez szczególny przepis prawa;
3. Mam prawo do cofnięcia zgody, stanowiącej podstawę prawną przetwarzania, w dowolnym momencie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem; 
4. Mam prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych;
5. Podanie danych osobowych (adresu mailowego) jest dobrowolne.
6. Moje dane nie będą poddawane zautomatyzowanemu podejmowaniu decyzji,
7. Moje dane nie będą poddane profilowaniu, czyli ocenie niektórych czynników osobowych.

Czytaj więcej na temat polityki prywatności na Uniwersytecie Wrocławskim.