Strona wykorzystuje pliki cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności.

Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.

Zamknij
Polish (Poland)Deutsch (DE-CH-AT)English (United Kingdom)

WBZ

Monday, 05 October 2009

Historia kina niemieckiego_filmy Rainera Wernera Fassbindera, Wima Wendersa i Wernera Herzoga

Written by 
Rate this item
(0 votes)

 

Kadr

Dnia 23 lutego, wyjątkowo we wtorek, odbył się kolejny wykład z cyklu spotkań poświęconych historii kina niemieckiego, prowadzonych przez prof. Andrzeja Gwoździa. Omówione zostały dokonania kinematografii zachodnioniemieckiej po Manifeście z Oberhausen (1962), który był tematem poprzedniego wykładu. Przedmiot dyskusji stanowiły głównie filmy Rainera Wernera Fassbindera, Wima Wendersa i Wernera Herzoga. Andrzej Gwóźdź przedstawił charakterystyczne dla każdego z osobna twórcy sposoby, w jaki tzw. nowe kino niemieckie łamało przyjęte w sztuce kinematografii konwencje. W trakcie wykładu posługiwał się fragmentami filmów, które zaprezentował publiczności: „Pożegnanie z dniem wczorajszym” Alexandra Klugego (1968), „Dzieciorób” Fassbindera (1969), „Dziki jeździec Sp. z. o. o.” Franza-Josefa Spiekera (1967) oraz „Nawet karły były kiedyś małe” Herzoga (1970). 

 

25 stycznia w CSN odbył się kolejny wykład prof. Andrzeja Gwoździa poświęcony historii kina niemieckiego. Tematem spotkania był tzw. „Manifest z Oberhausen” podpisany w 1962 roku przez dwudziestu sześciu młodych filmowców. Domagali się oni porzucenia dotychczasowej estetyki oraz podjęcia nowych tematów (tzw. kino antyheimatowe), pragnęli uniezależnić przemysł filmowy od mechanizmów rynkowych.Sygnatariusze manifestu nie uczynili zadość jego postulatom, dopiero kino lat siedemdziesiątych podjęło trud ich realizacji. Pierwszym filmem w pełni wpisującym się w manifest były Niepokoje wychowanka Törlessa (1966) Volkera Schlöndorffa, które dały początek nowemu kinu niemieckiemu. Niemiecka kinematografia wpisała się w ogólnoeuropejskie ruchy nowofalowe dzięki takim twórcom jak Fassbinder, Herzog, Wenders czy  Schlöndorff właśnie. Jednocześnie kino RFN ostatecznie zerwało związki łączące je ze wschodnim sąsiadem – NRD. W trakcie wykładu zaprezentowano fragmenty dwóch filmów: Chleba lat najwcześniejszych (1962) Herberta Vesely i Scen myśliwskich z Dolnej Bawarii (1969) Petera Fleischmanna, będących zapowiedzią nadciągających zmian. Słuchacze mieli również niepowtarzalną okazję obejrzeć jedną z najwcześniejszych etiud Fassbindera pt. Mały chaos z 1967 roku, w której odnaleźć można najbardziej charakterystyczne cechy jego stylu. Największe zainteresowanie wśród publiczności wzbudził sposób w jaki filmowcy przezwyciężali tradycję tzw. Heimatfilmów oraz fakt włączenia się kina zachodnioniemieckiego w nowoczesne nurty europejskie.

 

  

Drugi wykład prof. Andrzeja Gwoździa odbył się 30 listopada 2009 r. w CSNE o godz. 16:00. Tematem wykładubyło formowanie się kina NRD i poetyki NRD-owskiego socrealizmu (filmy: "Poddany", reż. W. Staudte, 1951) na tle warunków polityczno-społecznych oraz  zachodnioniemiecki  Heimatfilm - problemy gatunku ("Schwarzwaldmaedel" ["Dziewczyna ze Szwarcwaldu"], reż. H. Deppe, 1950; "Grün ist die Heide" ["Zielone jest wrzosowisko"], reż. H. Deppe, 1951; Die Fischerin vom Bodensee", ["Rybaczka z Jeziora Bodeńskiego"] reż. H. Reinl,1956);  

 

 

 

plakat filmuDnia 26 października 2009 r. o godz 16:00 w Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich odbył się pierwszy wykład prof. Andrzeja Gwoździa nt. Historii kina niemieckiego. Prof. Andrzej Gwóźdź, kierownik Zakładu Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, przez cały rok będzie prowadził wykłady poświęcone historii kina niemieckiego w ostatnie poniedziałki miesiąca. Pierwsze zajęcia z prof. Gwoździem dotyczyły lat 40-tych w kinie niemieckim, na styku wojny i pokoju. Lata 40-ste to dekada łącząca faszystowskie Niemcy i Niemcy w powojennych strefach okupacyjnych. Przedstawione zostały fragmenty kronik filmowych oraz propagandowych filmów dokumentalnych.
Pozostałe filmy poddane analizie to "Tiefland" (Niziny) Leni Riefenstahl (1940-1944), "Die Mörder sind unter uns" (Mordercy są wśród nas) Wolfganga Staudtego (1946) oraz "In jenen Tagen" (W owych dniach) Helmuta Kaeutnera (1946/47).  Całość wykładu zakończyło omówienie filmu wyprodukowanego już w NRD - "Der Untertan" (Poddany) Wolfganga Staudtego (1951). 

 

 

okładka książkiPo pierwszym wykładzie, o godz. 18:00 nastąpiła prezentacja książki dr Andrzej Dębskiego "Historia kina we Wrocławiu w latach 1896-1918" Jest to to monografia kinowej metropolii w czasach, kiedy film i kino dopiero kształtowały swoje oblicze. Pod względem świadomości metodologicznej wspiera się na najnowszych ustaleniach tzw. New Film History, a to oznacza, że w maksymalnym stopniu syci się wiedzą na temat wszelakich kontekstów okalających ścisłe życie filmowe. Analizy autora uwzględniają rozwój architektury budynków kinowych, przejście od programów opartych na filmach krótkometrażowych do projekcji długometrażowych, rodzący się fenomen gwiazd filmowych, odbiór społeczny kina, prowadzoną względem niego politykę władz miejskich, napięcia między kinem a teatrem, rolę kina w procesie emancypacji kobiet, jego funkcję w okresie wojny, znaczenie filmów lokalnych w życiu miejskiej społeczności. Kino jest ukazane jako nowa forma rozrywki popularnej wśród wrocławian i zarazem wyznacznik rodzącej się kultury masowej. Wrocław jest przy tym soczewką, poprzez którą ukazane jest rosnące znaczenie kina w życiu kulturalnym metropolii środkowo-europejskiej u progu XX wieku. 

 

Read 28036 times Last modified on Tuesday, 29 May 2012 01:49