WBZ

Asli, młoda Turczynka studiuje w Hamburgu medycynę. Do jej kręgu znajomych należą zarówno Niemcy, jak i inni obcokrajowcy. Pewnego dnia poznaje Saaeda z Libanu, którego największym marzeniem jest pilotowanie samolotów. Związkowi sprzeciwia się matka dziewczyny, jednak para w tajemnicy przed nią decyduje się na małżeństwo. Wkrótce Saaed zaczyna znikać z domu. Kiedy jego nieobecność przedłuża się, Asli decyduje się odwiedzić jego rodzinę w Libanie. Nieoczekiwanie dowiaduje się, że jej mąż przebywa w USA.

„Anne Zohra Berrached chciała prześledzić ideologiczne linie podziału w rodzinie i pośród przyjaciół, jakie – będąc córką ojca z Algierii i matki ze wschodnich Niemiec – zna ze swego doświadczenia. Koniec związku jest wpisany w film od początku, wersami pożegnalnego listu: ‘Dziękuję Ci za pięć wspaniałych lat. Bez Ciebie nie byłbym w stanie podążać swoją drogą’. To są lapidarne zdania o dalekosiężnych konsekwencjach.” [EPD-Film]

„Asli musi zadać sobie pytanie, co mogła zrobić inaczej, czy mogła zapobiec katastrofie. Mogę powiedzieć, że mój film nie odpowiada na to pytanie, i że nie chcę robić takich filmów, które odpowiadają na pytania, lecz raczej takie, które zadają je widzom. Wtedy istnieje możliwość, że każdy sam sobie na nie odpowie, ale do tego muszę postawić widza w takiej sytuacji, w której czuje się silnie związany z głównym bohaterem.” [Anne Zohra Berrached]

Wyróżnienia: Nagroda dla najlepszego filmu na Lucca Film Festival e Europa Cinema w Lukce (2021).

dr Dawid Junke (Instytut Kulturoznawstwa UWr) i dr hab. Marcin Szydzisz (Instytut Studiów Międzynarodowych UWr).

NRD, lato 1989 roku. Adam, damski krawiec, i Evelyn, kelnerka marząca o studiowaniu historii sztuki, planują wspólne wakacje nad Balatonem. Po tym, jak Evelyn przyłapuje swojego chłopaka na zdradzie, postanawia wyruszyć na Węgry tylko z najlepszą przyjaciółką Simone i jej kuzynem. Adam, podąża za nimi, po drodze spotykając Katję. Podczas pobytu nad jeziorem dowiadują się oni, że Węgry otworzyły granicę z Austrią. Evelyn widzi w tym szansę na nowe życie na Zachodzie, natomiast Adam nie podziela jej perspektywy.

„Reżyser Andreas Goldstein dokładnie wie, o czym opowiada. Dorastał i socjalizował się na Wschodzie i właśnie wtedy, gdy żył pełnią życia, wszystko się zmieniło. Czy Zachód jest złotą szansą, kuszącym jabłkiem, czy może mirażem, który wabi po to, by unieszczęśliwić? Właśnie to pytanie, o przyszłość i korzenie, napędza Adama i Evelyn w okresie przełomu, jeszcze przed doświadczeniem upadku muru berlińskiego.” [Kino-Zeit]

„Większość filmów na temat NRD redukuje konflikt do narracji przeciwstawiającej wolność i represje państwowe, z upadkiem NRD jako wielkim wyzwoleniem. Mówią mi, że powinienem być szczęśliwy z tego powodu, że trafiłem do społeczeństwa, w którym żyję. Niepokojące w tej wykładni jest ignorowanie faktu, że nie mamy dzisiaj społeczeństwa, na jakie mieli nadzieję ludzie w 1989 roku.” [Andreas Goldstein]

prof. Andrzej Gwóźdź (Instytut Nauk o Kulturze UŚ) i dr hab. Dariusz Wojtaszyn (Katedra Historii Najnowszej Centrum im. W. Brandta UWr)