Strona wykorzystuje pliki cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności.

Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.

Zamknij
Polish (Poland)Deutsch (DE-CH-AT)English (United Kingdom)

WBZ

poniedziałek, 15 sierpnia 2011

Szkoła letnia " Trójkąt Weimarski" Wyróżniony

Napisane przez 
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Serce dla Europy


Latem 1991 roku w Weimarze ministrowie spraw zagranicznych Niemiec, Francji i Polski uzgodnili ścisłą współpracę sąsiedzką. 20 lat później młodzi naukowcy

z sześciu państw dyskutowali o przyszłości Trójkąta Weimarskiego w Europie.

"Gdzie kończy się Europa, a gdzie się zaczyna?" – to było pierwsze pytanie, które zadali sobie młodzi naukowcy

z Niemiec, Polski, Francji, Rosji, Anglii i Ukrainy na inaugurację szkoły letniej. W ramach odpowiedzi, każdy musiał na mapie zaznaczyć granice Europy. Różnic w efektach prac było co nie miara. Wyłaniające się obrazy ukazywały Europę jako twór polityczny, jako przestrzeń geograficzną z zamkniętymi lub otwartymi granicami czy jako dążenie do urzeczywistnienia idealnego wyobrażenia. Dominika Uczkiewicz, studentka Uniwersytetu Wrocławskiego, uchyliła rąbka tajemnicy i dodała, że jedna z osób narysowała po prostu serce na mapie.




Gdzie trzech się jednoczy, iskra porozumienia rozprzestrzenia się również na innych. Od przeszło 20 lat idea ta przewodzi Komitetowi ds. Poszerzania Współpracy Niemiecko – Francusko - Polskiej, czyli Trójkątowi Weimarskiemu. Czy ma ona również duże znaczenia dla młodego pokolenia Europejczyków? Czy pomaga 27 państwom i około 500 milionom ludzi w porozumieniu i wspólnym zjednoczeniu? Uczestnicy szkoły letniej "Trójkąt Weimarski i jego sąsiedzi" pracowali intensywnie przez dwa tygodnie by znaleźć odpowiedzi na te pytania. Całość była możliwa tylko dzięki intensywnej pracy organizatorów: Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego Brandta (CSNE) we współpracy z francuskim "Centre Interdisciplinare d'études et de recherches sur l'Allemagne (CIERA) - instytucjami wspieranymi przez DAAD - oraz Uniwersytetu Ludwiga Maksymiliana w Monachium (LMU).

 

Kontrowersyjne dyskusje

 

"To były prawie bezsenne noce" opowiada Tetiana Umin o kontrowersyjnych debatach na temat europejskiej polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa oraz energii atomowej. Dziewiętnastoletnią Ukrainkę zainteresował szczególnie spór o rolę Ukrainy w Unii Europejskiej. Studiuje w Niemczech i jest zaskoczona, że im dalej na zachód tym mniej informacji pojawia się na temat kraju, z którego pochodzi: „podczas, gdy w polskich podręcznikach dostępne są dane na temat Ukrainy, w podręcznikach niemieckich czy francuskich już nie". Z drugiej strony w czasie jej lat szkolnych zachodnia Europa pełniła bardzo ważną rolę. Potwierdza to Francuzka Anne Durrieu- Kamaropoulos, studentka CIERA: „o problemach wschodniej Europy dowiedziałam się we Francji o wiele mniej, niż moi rówieśnicy na wschodzie o problemach francuskich". Szkoła letnia bardzo ją zmieniła - otworzyła się i uległ zmianie jej wizerunek Europy.

 

„Włączenie także Rosjan i Ukraińców do dyskusji wokół sąsiedztwa w Europie było dla nas bardzo istotne" powiedział Krzysztof Ruchniewicz, dyrektor CSNE. Długo poddawane próbie pojednanie w ramach Trójkąta Weimarskiego mogłoby stanowić przykład i być pomocą dla lepszego porozumienia na wschodzie. Tetiana Umin wie jak mogłaby to wyglądać: "Pomocny byłby wspólny podręcznik ukraińsko-rosyjski, który jednak z powodu wielu różnic jest jak na razie niewyobrażalny. Przykładem mogą być Niemcy i Francja, którym po 30 latach współpracy udało się tego dokonać".

Wspólne stanowisko


Na zakończenie młodzi naukowcy prezentowali w Berlinie swoje wspólne wnioski przed przedstawicielami francuskiej, niemieckiej i polskiej polityki zagranicznej. W dokumencie programowy (policy paper) podkreślili szanse na wymianę kulturalną, która umacnia połączenie zachodniej i wschodniej Europy. "Do tego potrzebne są takie platformy jak Trójkąt Weimarski, także w przyszłości" powiedział Michał Matlak, doktorant w Centrum Willy'ego Brandta.

Motywacja młodych ludzi do wzajemnego zrozumienia wywarła duże wrażenie na przedstawicielach ambasad. Iwona Kozłowska, radczyni Ambasady RP uważa, że w ten sposób potwierdza się sens Trójkąta Weimarskiego: "Jest to sposobność, by młodzi naukowcy i doświadczeni eksperci spotkali się ze wschodnimi sąsiadami i dokonali wymiany swoich doświadczeń.” Również Krzysztof Ruchniewicz jest pod wrażeniem tego, jaki skutek przyniosła szkoła: "Bardzo możliwe, że ci młodzi ludzie mają wystarczająco dużo świeżej naiwności, by dotrzeć do najważniejszych problemów naszych państw.”


 

 

Autorka tekstu: Bettina Mittelstraß

data publikacji: 03.08.2011

przeczytaj więcej::

Das Weimarer Dreieck - Komitee zur Förderung der Deutsch-Französisch-Polnischen Zusammenarbeit e.V.

 

Deutschlandradio Kultur: Das gelebte "Weimarer Dreieck"

Czytany 26720 razy Ostatnio zmieniany wtorek, 05 czerwca 2012 04:04